Académia Ligùstica do Brénno

parlémmo a nòstra léngoa

Académia Ligùstica do Brénno
 
Intrâ > Mediatêca > Tèsti > Tòcchi de paradizo a Rio de Janeiro

Tòcchi de paradizo a Rio de Janeiro

[ Tèsti ]

 
 

[ Dìnni a teu ]

Mediatêca

Màppa do scîto

Dôv'én i coménti

Covertìnn-a

 

Da maniman che s'avixinn-a l’ateraggio, l'é megio che taxei e che afiæ i sensi. Se a matinâ a ve regaliâ ’n recanto ciæo, fretæve i euggi: manco da-e primme vedute inprovize in sce l’aereo restiei indiferenti. O vento o canta, o verde e o bleu se baxan, e o Cristo o ve salua a brasse averte in mezo a-e nuvie, d’in çimma a-o Corcovado.

Saudade, bossa-nova, samba, Copacabana, carlevâ... Comme bolæ drento a ’na cartolinn-a, pasæ da-e spiage a demoêlave, dove a natua a bogge e a trilla, tra còrpi indoæ, parme e chitarin.

Coioxi, arivæ in centro. Spegi e feræ parlan de balli ouropei, do vegio paxo fra stradinn-e de pria. In sciâ colinn-a, o convento. Coscì scrovî ’na faccia ascoza, coloniale e scignorile. L’avei lasciòu a mænn-a pe ’n momento o n’é varsciuo a penn-a: no aviesci creduo d’atrovâ o çê into salon da biblioteca pòrtogheize.

Da ’na fiamante staçion da metro, pigiæ l’ascensô in sce ’n orizonte a montechinn-a. Sentî o borboggio, o parpitâ de gente infervoræ. Amiæ e favelas, quartê che s’aranpin-an chi e la, inte ’na mescciua de cavi, moin e færi, a pöchi metri da-e biteghe ciù superbe d’Ipanema.

Ma no çercæ d’acapî. Rio a l’é varia, pinn-a de contradiçioin, e a no fa mai a meno di contrasti ciù violenti. Belesse e soferensa pan de sccioî da ’na ferîa antiga, fòscia da-a primma vòtta che i barchi an sorcòu a baia. Da aloa o carioca o peu scciupâ da-a fotta e anche mostrase co-a ciù doçe soavitæ, naturale e ondezante. Rio a reciumma, ma ghe avansa i paradòsci e e sfidde, grende comme e speranse di seu abitanti.

Caminæ in paxe, cæzæ da-i versci de ’na muxica ondezante, fra e ciù sensoali e sugestive che gh’é a-o mondo. Oudoæ a fruta, o cafè, a cicolata... O fâ da seia in mâ o no l’asmortiâ in çitæ i sospii.

Sò asæ se ghe son stæto ò o l’ea ’n miraggio. No cangia ninte. Fito de feste no restiâ che a çenie; e in gio a-o mondo saian stæte a nòstra scuza pe parlâ de Rio. Ghe ritorniemo co-o pensceo, a amiala torna comm’a l’é. Umann-a.

Alan Gazzano
Buenos Aires, Argentinn-a
www.genovés.com.ar

Pigiòu da-o Gazzettino Sampierdarenese Anno XLIII - N. 6, Zùgno Lùggio do 2014

[ in çimma da pàgina ]

Dìnni a teu

Nomiâgio:
Stàggo a:
E-Mail:
O mæ scîto
Internet:
Coménto (no ciù de 1000 caràteri)

   

Nòtta: o coménto o saiâ publicòu, o ciù fîto poscìbile, dòppo ch'o l'é stæto controlòu.

[ in çimma da pàgina ]