O pà’n séunno. Rivédde câza mæ, a câza di mæ vêgi, méntre che stâva pe vegnî Dênâ ò, cómme se dîxe ancheu, Natâle. O prezépio de câza, i prezéppi de tùtte e câze êan prónti, finîi: s’aspêtâva sôlo che o Banbìn o nascésse pe alugâlo inta chìnna, tramêzo a-o beu e a l’âzenétto. L’èrba còcca a fâva proéi e mónti; nàtta e cartón êan câze e palàssi e vìlle e moìn; vedretti coloræ vegnîvan barcoìn, i éuggi de câze; un tòcco de spêgio vêgio o se credéiva d’êse ’n lâgo pe-e öchétte; do papê bleu co-ê stélle stanpæ adòsso o l’imitâva o çê, lê ascì in atéiza ch’o nascésse o Segnô. De d’âto a-a stàlla a stélla comêta. Pastoî, pescoéi, cacioéi, regatónn-e, caigæ, amolìtti, chén, gàtti, galìnn-e, òmmi, dònne, pövei e scignôri: quéste êan e figurìnn-e che s’atrovâva into prezépio. E che fèsta se quarchedùnn-a a se mesciâva! Che emosción se-e lûxe de derê fâvan o giórno e a néutte!

A-o ritórno da-a Méssa de mêzanéutte, i mæ metéivan o Banbìn inta chìnn-a. A mi me pigiâva a tremaxón: domàn de segûo aviéiva atrovòu, li da-a vixìn a-o prezépio, i regàlli, ch’êan quélli ciù bèlli perché êan i mæ!

O pà’n séunno, ma stavòtta chi o l’é: pâ che no ti pòsci adormîte pensàndo a l’indomàn, pâ che mâi ciù t’aviêsci pigiòu séunno mâi tànto l’é l’invexéndo... e l’é za matìn. A beléssa de l’âze a l’é a beléssa di figeu: nìnte l’é quéllo che pâ, ma tùtto va cómme dêve.

I regàlli! Gh’é da arvî i regàlli! Ma, cómme tùtte e cöse do móndo, nisciùn o da nìnte pe nìnte. «Ànche niâtri figeu émmo e nòstre pìcole secatûe. Pâ, pâ, m'atrovâsegh’én fastìddi» aviö pensòu méntr’êa aprêuvo a penezâ perché voéiva, ma no poéiva ancón, arvî i regàlli. E za, perché pe arvî i regàlli gh’àivo mi ascì da pagâ a mæ pàrte: reçitâ a poêxîa ch’àiva inparòu inte ùrtime træ setemànn-e de schêua. Scibén che foîse invexendòu, êa ciù adormîo che adéscio, ma m’acorzéiva che i mæ avèivan za pigiòu a carêga, quélla da cuxìnn-a, e stâvan pe métimeghe in çìmma. E paròlle da poêxîa! No êa ciù coscì segûo de savéila tùtta... «Òh Banbìn coscì picìn / co-â seu tésta-a risolìn...»

Che bótti a-o cheu! Che sâti! Che ’nvexéndo! Co-o cheu’nte rêuze pe-a feliçitæ d’avéi avèrto i regàlli, vedéiva la in sciâ töa apægiâ in malòcco: o pa’n pandôçe.

Òua sò ch’o l’é ’n pandôçe e ch’o gh’à a ràmma d’öféuggio ciantâ into mêzo e ch’o l’é li ch’o l’aspêtâ che mi, òua che són grànde, pìgge o cotéllo e dìgghe: «L’insémmo?».

Bón Natâle a tùtto Zêna!

ALB
http://www.zeneize.net

Pigiòu da-o Gazzettino Sampierdarenese Anno XXXVII - N. 10, 15 de dexénbre do 2009